Οι ανοικτές πληγές του 2019
Πολλοί από εμάς κάθε φορά ευελπιστούμε ότι ο νέος χρόνος που θα έρθει θα είναι καλύτερος ή ακόμα προσδωκούμε να μην είναι χειρότερος από τον απερχόμενο. Αυτά γίνονται σε ατομικό επίπεδο, τι γίνεται όμως τώρα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Ήδη από το έτος ίδρυσης του ΝΑΤΟ, το 1945, ο πρώτος Γενικός Γραμματέας, όπως γράφει ο Βασίλης Κασκαρέλης, ο Λόρδος Ismay, δήλωσε ότι ο κύριος σκοπός της συμμαχίας είναι «να κρατηθούν οι Ρώσοι έξω, οι Αμερικανοί μέσα και οι Γερμανοί κάτω». Σήμερα, πάντως, ο Πούτιν και η Μέρκελ φαίνεται να συμφωνούν μεταξύ τους σε θέματα εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή, ενώ οι Η.Π.Α. προσπαθούν να επιβληθούν στο ΝΑΤΟ, αναγνωρίζοντας την αδυναμία της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Η Μέρκελ δεν φαίνεται διατεθειμένη να συγκρουστεί ούτε σε Νατοϊκό ούτε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο με φίλους και συμμάχους, λίγο πριν την αποχώρηση της, τουλάχιστον, από τη γερμανική πολιτική σκηνή. Γι’ αυτό τον λόγο, «ανέθεσε» στον Μακρόν την ευρωπαϊκή ηγεσία και τις διαπραγματεύσεις σε θέματα άμυνας της Ε.Ε., αφού η Ε.Ε. κατηγορείται ότι εξαρτάται πολύ από τις Η.Π.Α. σε θέματα ασφάλειας και ότι είναι πολύ ελαστική με την Κίνα και παθητική με τη Ρωσία.
Η Γερμανία, που πρόσφατα γιόρτασε τα 30 χρόνια πτώσης του τείχους του Βερολίνου, χαρακτηρίστηκε από ειδικούς ως οικονομικά πολύ δυνατή, αλλά στρατιωτικά αδύναμη, σε σχέση με τη Γαλλία, που εμφανίζεται αναβαθμισμένη στρατιωτικά. Οι ευαισθησίες των Γερμανών όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, ναι μεν τους έφεραν πιο κοντά στην Κίνα, η οποία σέβεται και εφαρμόζει τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, τους φέρνουν όμως σε δύσκολη θέση έναντι των Η.Π.Α. οι οποίες αγνοούν την εν λόγω συμφωνία.
Αρκετές χώρες που συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ αποτελούν την «πίσω αυλή» της συμμαχίας, ένας όρος που χρησιμοποιείται από τους εταίρους του ΝΑΤΟ, όταν αναφέρονται στα Δυτικά Βαλκάνια. Αυτό οφείλεται στη νοοτροπία των ηγετών, τόσο των Η.Π.Α. όσο και του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτοί «μαγειρεύουν και οι άλλοι πλένουν τα πιάτα» κάτι που θα καθορίσει στο σύντομο μέλλον και τις σχέσεις της Ε.Ε. με τις Η.Π.Α.
Η Ε.Ε. «υπέφερε» τρία χρόνια με το Brexit, κάτι που έφερε το Ηνωμένο Βασίλειο πιο κοντά, πολιτικά, στις Η.Π.Α., αφού οι δύο ηγέτες φαίνεται να έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, όπως ο λαϊκισμός και η άσκηση ισοπεδωτικής κριτικής. Το Ηνωμένο Βασίλειο φάνηκε ότι κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων για το Brexit ή το Remain δεν διαθέτει τους κατάλληλους ηγέτες οι οποίοι θα ενώσουν τη χώρα, κάτι που αναπολούν στο όνομα παλιών ηγετών αρκετοί βρετανοί πολίτες.
Άντρος Γ. Καραγιάννης
Δήμαρχος Δερύνειας